Vals goud bij de centrale banken
Het goud dat in bezit is van de centrale banken, ligt om veiligheidsredenen verspreid op diverse plekken. Zo heeft Duitsland haar enorme goudvoorraad opgeslagen in New York en Parijs. In de jaren 1950-1960 gebeurde dat omdat Duitsland bang was voor de Russen. De Duitsers wisten namelijk uit ervaring dat bij een inval de vijand als eerste de goudvoorraad steelt want dat deden de Duitsers namelijk ook in Nederland in 1940. We hebben daarvan overigens nooit een gram terug gekregen.
Er ligt papieren goud in New York
Er zijn bijzonder sterke aanwijzingen dat het Duitse goud in New York alleen maar op papier bestaat. Toen de Duitsers namelijk begonnen "hun" goud terug te halen, kregen ze goudstaven met andere serienummers. Dat zijn dus goudstaven die van een andere eigenaar zijn.
Lees hier het volledige artikel.
23-8-2017 Duitsland geeft toe dat ze New York en Parijs niet vertrouwt.
Duitsland heeft versneld een gedeelte van haar goud terug gehaald uit Parijs. Waarom heeft Duitsland daarmee zoveel haast? Na het lezen van bovenstaand artikel moet dat wel duidelijk zijn; de kluizen weigeren om de eigenaars hun eigen goud terug te geven. Ze geven maar een beetje terug. Nederland heeft ook een beetje terug gekregen. De grote vraag is: waarom geven de kluizen niet gewoon het hele eigendom terug? Er is maar één antwoord mogelijk: omdat het er niet is. Het bestaat op papier en de goudstaven die er liggen zijn toegewezen aan meerdere eigenaars. In onderstaand artikel geeft de Duitse centrale bank toe dat ook zij dit vermoeden. Ook geven ze toe dat ze weten dat een groot gedeelte van de goudstaven in Fort Knox niet van goud zijn, maar van Tungsten (Wolfraam); want waarom anders zouden de Duitsers met echoscopie alle teruggekomen goudstaven testen?
Quote: Duitsland haalt het goud terug omdat er twijfel was gerezen over de echtheid van de Duitse goudstaven in de buitenlandse kluizen. Zo waren er geruchten dat sommige goudstaven aan meerdere eigenaars waren toegewezen. De Bundesbank schrijft daarom vandaag in een persbericht dat de gerepatrieerde goudstaven - die ieder 12,5 kilogram wegen en 440.000 euro waard zijn - zorgvuldig op echtheid gecontroleerd zijn en dat er daarbij geen onregelmatigheden zijn aangetroffen.
Lees het Duitse persbericht hier.
Waarom lacht de directeur van de Bundesbank zo na het terugkrijgen van zijn eigen goud?
In de presentatie aan de pers schrijft de Bundesbank dat de baren uit New York zijn omgesmolten om de echtheid en het gehalte te onderzoeken. De Duitsers hadden dus redenen om de Amerikanen niet te vertrouwen. Het waren deels zeer oude baren (100 jaar oud). In de kluis in New York ligt nu nog 1236 ton Duits goud; ze kregen slechts 300 ton terug.
De baren uit Parijs werden niet omgesmolten; dus die vertrouwden de Duitsers wél. De kluis in Parijs is nu leeg; Duitsland heeft daar al het goud weggehaald.
